RICHARD CHIZMAR

Mezarlık Dansı

HİKÂYE Hakkında:
“Mezarlık Dansı” yazdığım ilk kısa öyküden biriydi ve sattığım ikinci öyküydü. Ancak onu satın alan dergi, hikâyeyi yayımlayamadan iflas etti. İkinci dergi de öyle. Ve üçüncüsü de. Hikâyenin lanetli olmasından korkmaya başlamıştım. “Mezarlık Dansı”nı satın alan editörlerin hepsi, hikâyenin özgün başlığı hakkında uzun uzun yorumlar yapmışlardı. Aslına bakılırsa bana kibarca başlığın hikâyenin kendisinden daha iyi olduğunu düşündüklerini anlatmaya çalıştıklarına dair şüphelerim var. Geriye dönüp baktığımda bu konuda haklı olabileceklerini düşünüyorum. Yeni çıkaracağım dergim için isim belirleme zamanı geldiğinde onların coşkusunu hatırladım ve isim olarak “Mezarlık Dansı”nı seçtim. Bankamdaki ve Kinko's’daki bazı tuhaf bakışlara rağmen bu kararımdan bir kez bile pişmanlık duymadım. Hikâyenin kendisi oldukça önemsiz. Bir ruh hali ve atmosfer egzersizi; bir adamın deliliğe ve takıntıya doğru sürüklenişinin gizli çekim görüntüsü.

Hikâyenin Konusu Nasıl Ortaya Çıktı:
Dokuz ya da on yaşlarındayken arkadaşlarım ve ben, güneş battığında ve gece gölgeler ortaya çıktığında mezarlığın canlanacağına inanırdık. Çürüyen cesetlerin değil, mezarlığın kendisinin... ölüler için nefes almaya başlayacağına inanırdık.

Daha fazlası için: cemeterydance.com